Vrijheid: behoefte van de maand april 2014

Vrijheid als behoefte

Voor mij betekende vrijheid: los zijn van al het moeten, de plichten. Even helemaal niets hoeven. Niet zorgen voor anderen, ook al zijn ze nog zo lief. Voor deze vrijheid had ik ruimte nodig en zocht ik ook toestemming bij de ander. Wil jij mij vrij laten?

Vrij zijn zonder vrijheid te ervaren

Maar zelfs als ik dan vrij was, voelde het niet altijd als vrijheid. Immers morgen moest ik weer…. Ik verlangde al naar mijn nieuwe vrijheid die ik daarna zou kunnen regelen.

Vrijheid vanuit je gedachten loslaten

Ondertussen ontdekte ik een nieuwe vorm van vrijheid: één waar ik zelf de sleutelrol in heb: het leren om mijn gedachtes los te laten. Niet de ander houdt mij “gevangen”, maar ik doe het zelf: met wat ik denk dat er moet, zou moeten, had moeten etc. Als ik me verbind met die gedachten en ze voor waar aanneem, is er een wereld waaraan gesleuteld moet worden. Ben ik een persoon waaraan gesleuteld moet worden. Of de ander, in ’t bijzonder je partner :). Want het is nooit zo “perfect” als in mijn gedachten. Er is altijd een to do lijst, iets wat in sommige stromingen aangeduid wordt met je drammer en perfectionist: die gaan eindeloos door.

Als ik geloof dat er iets verbeterd moet worden, ben ik niet vrij, maar geketend in een denkbeeld, mogelijk zelfs een waanbeeld. Want pas als het “beter is”, is het “goed”. Maar de realiteit is, dat als het “beter” is, er onmiddellijk een nieuw verbeterpunt komt. Het houdt nooit op. Het is nooit af, totdat je zegt: ”Dit is wat er nu is.” en het accepteert. Volledig. Er kan een kinderlijke nieuwsgierigheid ontstaan naar wat er zo dadelijk is. Want je beseft dat alles elk moment anders kan zijn. Je hoeft niet meer te presteren, straks iets te bereiken (of vroeger bereikt hebben), maar gaat ervaren. Elk moment weer. He dit is wat het met me doet. Je stopt met grijpen naar wat je nodig denkt te hebben, te sleutelen. Je leunt achterover in wat er is, zonder oordeel. He, dit is wat het met me doet.

Vrijheid ligt in het nu

Als ik me volledig open voor wat er is, voel ik vrijheid. Dan verenig ik mij met dat wat er is. Die momenten dat je overweldigd bent door natuurschoon, even helemaal stil, die vrijheid bedoel ik. Los van willen, moeten en beter kunnen. Ik ontdek dat ik daarvoor niet altijd een adembenemend natuurschoon hoef te hebben. Die schoonheid zit ook in het gras, in mijn kinderen die opgroeien, mijn man, ikzelf, alles wat we met elkaar maken etc. Elk moment kan ik dat ervaren, als ik stop met mijn gedachten te geloven. We leven eigenlijk in een wonderbaarlijke wereld. Niet dat ik nu 24/7 deze vrijheid ervaar, maar ik weet nu wel, dat ik vanuit bewustzijn, dit wel zou kunnen creëren. Als ik nu naar vrijheid verlang, ga ik eerst mijn denken eens opschonen…. en wie weet ook op vakantie.

Onderzoek deze maand:

Hoe ziet jouw vrijheid eruit? Mocht je even helemaal los willen zijn, van alle zorg, plicht etc. Creeer het! Daadwerkelijk of in je hoofd. Aan jou de keus