Verbindende communicatie versterkt intuïtieve creativiteit
Misschien heb je er nog nooit bij stil gestaan, maar verbindende communicatie (ook bekend als Geweldloze Communicatie ) is een prachtige tool voor intuïtieve creativiteit.
Van conflict naar vreedzaam dialoog
Verbindende communicatie is ontwikkeld door Marshall B. Rosenberg en heeft tot doel om potentiële conflicten te transformeren naar vreedzame dialogen. Een prachtige manier om werkelijk naar elkaar te luisteren en te ontdekken dat we zoveel op elkaar lijken. We hebben allemaal dezelfde behoeften. Tegelijkertijd drong het tot me door: als ik dit wil leren, mag het eerst wel geweldlozer worden in mijn eigen hoofd! Want ik leefde in die tijd samen met een hele strenge, inwendige criticus, die dag en nacht vervelend en neerbuigend commentaar had op mijn doen en laten.
Zo ontstond mijn verlangen om mijn interne communicatie te veranderen, opdat ik liefdevoller, compassievoller met mezelf zou omgaan. Ik ging intensief oefenen en had toen nog geen idee dat ik het zou gaan toepassen bij intuïtieve creativiteit.
Intuïtieve creativiteit
Bij intuïtieve creativiteit is er communicatie tussen jou en je schildering. In jezelf is er communicatie tussen delen die voor een handeling zijn en delen die er tegen zijn. Als alles in één lijn ligt, ervaar je creatieve flow. Maar als iets in jou een andere visie heeft, dan je ingeving je ingeeft, ontstaat er innerlijke wrijving en weerstand. Dat zijn de momenten waarop je verbindende communicatie kunt toepassen, opdat je begrijpt waaruit je weerstand is opgebouwd. Je luistert echt naar de onderliggende aspecten, zonder jezelf naar een oplossing te dwingen.
Vijf elementen in verbindende communicatie
Er zijn vijf elementen, waarmee je werkt.
1. Waarnemen wat er feitelijk gebeurt en dit scheiden van oordelen. In creativiteit kan dit zijn: waarnemen dat je de ingeving hebt om met een grote kwaststreek over je werk heen te gaan. Dat er spanning in je buik is en je denkt: “Dan verpest ik het vast”.
Dit waarnemen laat je iets anders ervaren, dan het geloven van de gedachte: “Jeetje wat ben ik toch een impulsief konijn! Ik heb het alweer verpest” Dan ga je met je eigen oordelen mee en zal je op basis van die gedachte gaan handelen, door of jezelf nog meer te veroordelen of jezelf te dwingen niet zo impulsief te doen.
2. Het benoemen van je gevoel. In dit geval kan je ingeving gekoppeld zijn aan plezier of nieuwsgierigheid en de spanning in je buik aan angst, onveiligheid, verbazing, walging, zorgelijk zijn of bijvoorbeeld aarzeling. Door het benoemen van de twee gevoelens, maak je contact met de twee ervaringen in jezelf. Ik zie ze als innerlijke delen, die niet vanzelfsprekend met elkaar communiceren. Jij kan bewust een mediator worden tussen deze delen. Daarmee laat je elk deel in zijn of haar waarde én leer je jezelf beter te begrijpen.
3. Achter gevoelens zitten behoeften. Als mediator onderzoek je die. Je verlangen naar die grote kwaststreek kan gekoppeld zijn aan je creativiteit, plezier of speelsheid, terwijl je kritische kant bang is om hierin afgewezen te worden en naar acceptatie, respect of verbinding verlangt. Dit deel heeft ervaren dat mensen zo’n grote haal raar of slordig vinden. Het besef dat beide kanten iets voor jouw welzijn willen, maakt ze gelijkwaardig. Door te beseffen welke behoefte ze nastreven, krijgt het een handvat. Is er een manier omexpressie te geven, zonder dat het spanning oplevert? Als je vanuit ontspanning creatief kunt zijn, gaat het weer in jou stromen.
4. Als mediator onderzoek je of beide behoeften bevredigd kunnen worden. Dan ontstaat er weer ontspanning. Tegelijkertijd voel je in je lichaam, wat dit voor jou als persoon betekent. Intuïtief ontstaat een idee wat je kunt doen: dat idee leg je als een verzoek/voorstel aan beide delen voor. Vanzelf reageren je innerlijke delen reageren op het verzoek en op het moment dat je iets vindt, waar beide vrede mee hebben, voer je het voorstel direct uit. Dit is een heel ander proces dan iets van jezelf eisen. Iets wat we innerlijk vaak doen!
Soms is alleen al jezelf horen zeggen: “Ik ben bang dat anderen het raar vinden” en je realiseren dat je bij intuïtieve creativiteit alles mag maken, voldoende om spanning te ontladen. Vervolgens kan je in vrijheid je haal maken.
Andere keren ontstaat het verzoek aan jezelf: mag ik tijd om met deze spanning om te gaan? Daarmee wijs je het verlangen naar een haal maken niet af: het mag rustig aanwezig zijn, wetende dat als de spanning voorbij is, er nieuwe ruimte komt. Dit hoeft niet automatisch te leiden tot het maken van een grote haal. Tijdens het innerlijk overleg kan je ingeving veranderen. Als de haal er echt uit wil, dient het verlangen zich opnieuw aan.
5. Mededogen voor alle delen in jezelf én je werk. Elk deel heeft recht op zijn of haar bestaan. Het is er immers met een reden! Juist als alles gezien, gehoord en erkend kan worden, kunnen transformaties plaatsvinden. Dan ontstaat er ontspanning en nieuwe mogelijkheden.
Zo uitschrijvend klinkt het allemaal misschien wat omslachtig, maar wie geoefend is in verbindende communicatie, zal deze stappen steeds vaker als vanzelfsprekend ervaren en ze kunnen gebruiken om creatieve blokkades te transformeren. Je kunt al starten door bewust te oefenen met één aspect.
Intuïtieve creativiteit geeft levenskracht
Door de elementen van verbindende communicatie voor je interne dialoog te gebruiken, krijg je steeds meer verbinding met jezelf. Daardoor ontwikkel je meer zelfbewustzijn, zelfcompassie en eigenwaarde. Precies wat intuïtieve creativiteit ook doet. Samen geven ze een win, win, winsituatie. Je handelt steeds meer vanuit je hart in plaats van je denken. Verborgen authentieke delen krijgen ruimte voor expressie en je gaat leven in plaats van overleven. Dat is een prachtig cadeau aan jezelf.
Meer lezen:
Deze twee blogs gaan over mijn eigen groeiproces: het vertrouwen op mijn innerlijke stroom.