Voor deze maand trok ik de behoefte vieren. Omdat deze voor mij zo verbonden is met de behoefte rouwen, bespreek ik ze allebei. Kies zelf of je ze in verbinding wil onderzoeken, of dat je je deze maand op de behoefte vieren richt. Basisbehoeften Soms wordt er gezegd dat er binnen verbindende communicatie maar twee basisbehoeften zijn: rouwen en vieren. Rouwen als een behoefte niet vervuld wordt en vieren als…

Openheid raakt voor mij aan de behoefte van verbinding: ik laat mij zien en jij jou. Mensen ervaren mij enerzijds als open, omdat als ik vertel, ik openlijk vertel. Anderzijds kan ik gesloten zijn: liever luisterend dan vertellend. Openheid is voor mij enerzijds krachtig en inspirerend, anderzijds kwetsbaar: wat gebeurt er met dat wat ik vertel? Dus komen ook de behoeften veiligheid en integriteit naar boven. Die zijn voor mij…

Geruststelling Iemands vrees of zorg wegnemen. Is dat iets wat we werkelijk kunnen of kan iemand dat eigenlijk alleen zelf doen? Vrees of zorg ontstaan vaak  na vreeswekkende of zorgwekkende gedachten. Een aantal daarvan zijn realistisch, maar veel zijn niet op de werkelijkheid gebaseerd. Toch kunnen ze in je hoofd zeer reëel lijken en werken ze als een tredmolentje: hoe meer aandacht je ze geeft, des te bezorgder je wordt…

Delen: een behoefte of een strategie? In de verbindende communicatie is er een verschil tussen een behoefte en een strategie. De behoefte is het basisverlangen, wat elk mens kent. De strategie is een manier waarop je dit verlangen wilt vervullen. Dit onderscheid maken is belangrijk. Soms denk je dat iets je behoefte is, maar blijkt het een strategie te zijn. Dit is verwarrend, zowel voor jezelf, als voor de ander….

Wat als ik het niet persoonlijk maak?  In de E-cursus moeiteloos jezelf zijn van Vera Helleman, ontdekte ik het volgende: er kunnen allemaal gedachten door me heen gaan, maar zodra ik het “mijn-gedachte” van maakt, blijft de gedachte in mijn systeem hangen. Dan moet ik er iets mee. Ik noem dat ook wel: de gedachte blijft aan mij haken. Vaak bevatten ze steeds dezelfde thema’s: ik moet, ik zou moeten,…

Vrijheid als behoefte Voor mij betekende vrijheid: los zijn van al het moeten, de plichten. Even helemaal niets hoeven. Niet zorgen voor anderen, ook al zijn ze nog zo lief. Voor deze vrijheid had ik ruimte nodig en zocht ik ook toestemming bij de ander. Wil jij mij vrij laten? Vrij zijn zonder vrijheid te ervaren Maar zelfs als ik dan vrij was, voelde het niet altijd als vrijheid. Immers…

Acceptatie: aanneming of aanvaarding. Eigenlijk heeft acceptatie iets bijzonders. Je kunt het niet afdwingen. De ander accepteert je of niet. De enige waar je enige invloed op kunt uitoefenen ben je zelf. Accepteer jij wie je bent? Of accepteer je alleen wie je denkt dat je moet zijn? Kan jij de ander accepteren, of moet de ander voldoen aan jouw normen en waarden? Plaats je acceptatie in een welles-nietes spel…

Als je Van Dale nakijkt heeft erkenning diverse betekenissen: 1. het (recht van) bestaan, de waarheid, juistheid billijkheid van iets inzien of toegeven. 2. toestemmen of inzien dat iets terecht een zekere naam draagt. 3. als wettig beschouwen en behandelen (vorsten, staten e.d.) 4. met dankbaarheid of waardering getuigen van, zich dankbaar tonen voor 5. als rechter kennis nemen van. Onderzoek je behoefte Erkenning Bij verbindende communicatie ga je uit…

Verbinding. Wat houdt deze behoefte in? Het is een link tussen A en B. Maar als ik er bij stil sta, ontdek ik vele vormen. Als eerste denk ik aan andere mensen. Contact. Soms is verbinding iemand die werkelijk naar me luistert, me hoort, zonder adviezen te geven. Een andere keer is verbinding iemand die met me meedenkt, waardoor ik nieuwe mogelijkheden zie. Verbinding is ook helderheid krijgen over mijn…

Bekwaamheid; iets kunnen. Zo aan het einde van het jaar kijken we vaak terug en blikken we ook vooruit: nu ga ik … anders aanpakken. Bekwaam zijn, roept verschillende associaties op. Je kan stil staan bij wat je kan. Maar ook bij wat je wilt leren. Door te zeggen dat je iets wilt leren, zeg je ook dat je het nu niet (voldoende) kan. De één ziet dat als een…